Ακροβατωντας

ΠΑΥΛΟΣ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΣ - Η.

Είναι μέρες που πατάω γερά είναι μέρες που το νιώθω πως πεθαίνω

δεν ξέρω αν είναι πριν ή τώρα ή μετά

μα μέσα σ' είκοσι λεπτά σ' είδα να με μισείς

σ' είδα να μ' αγαπάς και περιμένω

Φωνή του φίλου κατάντησε φτηνή στη κρίση σου αλύπητα αφημένη

και κάπου υπάρχει μια αιώνια απειλή σε σένανε μονάχα αφοσιωμένη

Είμαστε μόνοι εγώ κι εσύ κι ανάμεσά μας μια φωνή απελπισμένη

σ' ότι μισώ σ' ότι αγαπώ είμαι εγώ, μα πίσω μου εσύ είσαι κρυμμένη

Του εγώ μου φίλε τα όσα στεγανά διαλύθηκαν σε κάποια μαύρη φλέβα

σ' ένα μονόδρομο αγωνίας αλήθεια και ψευτιά

το ίδιο πρόσωπο σκοτάδι με τη μέρα

Παραμονεύει στη σκιά, με μια καρδιά και μια παντιέρα

Είν' η ηρωίνη φίλε και ίσως να ξεχαστείς

μας λες πως την ελέγχεις πως ξέρεις τι ζητάς και το γιατί

Θέλει χρυσάφι και κάποια υποταγή αγάπη μεταχείριση στα μέτρα τα δικά της

είναι επικίνδυνη και θέλει προσοχή θανάτου άγγελος σωματοφύλακας της

Μα είναι γλυκιά πολύ γλυκιά μα είναι κλειστά τα περιθώρια της

και είναι αυτή, μονάχα αυτή και δε μπορεί κανένας μα κανείς να τη χορτάσει

Ένα φιξάκι φίλε δεν είναι παρά μια στιγμή

κι όμως μπορεί να γίνει μια ολόκληρη ζωή
------------------------------------------------------------------
αυτα ειναι.. αθανατα τραγουδια! παντα επικαιρα! respect στον Σιδηροπουλο..